نیازهای من به عنوان یک نیروی انسانی برنامه‌نویس:

۱. رعایت کمال احترام در برخورد با یک برنامه نویس :

من تا اونجا که می دونم  و دیدم برنامه نویس ها شخصیت های  مشترک اما خاصی با سایرین دارند،از جمله صبر و شکیبایی (اینو نداشتن که برنامه نویس نمی شدند.)، غرور، یکدندگی(پشتکار قوی) و از اونجا که یکی از اصول و قوانین مهم برنامه نویسان آینده نگری هست.
عموما برنامه نویسان همیشه یک ویژن یا دیدگاه به آینده دارند و اون رو در کارهاشون درنظر میگیرند. گاه پیش اومده بین کارفرما و برنامه نویس اختلافاتی دیدگاهی و عملکردی همچون به یکباره در یک سیستم ، زیر سیستمی به صورت فوری ایجاد شود. ظاهرا این زیر سیستم ساده است، اما چون برنامه نویس  می بایست آینده  سیستم و بهینه بودن و عملکرد درست زیرسیستم را در نظر داشته باشه ،نیاز به وقت و زمان بیشتری برای تهیه این زیر دارد . سر این مسئله برخورد های بین این دو پیش میاد. اینجاست که دیده میشه مدیران با کلماتی مثل ” من اینطوری نیرو نمی خوام برو تصفیه کم”، “از حقوق کسر میشه انجام نشه” و “حالا یک کاریش بکن، جون تو قول دادم”با برنامه نویسان برخورد می کنند. شاید در چند مرحله برنامه نویس این موارد رو به خودش نگیره اما در صورت تکرار به دلیل اینکه مشکلاتی که بعدها بوجود مباد گریوان گیر خودش میشه تصمیم به انصراف و عدم ادامه کار مگیره یا اون شوق اولیه رو از دست میدهند و دل به کار نمیدن.

۲- شناخت کافی از خصوصیات و شخصیت برنامه نویسان :

اغلب برنامه نویسان دارای خصوصیت اخلاقی منحصر به فرد و به قول اطرافیانشون عجیب و غریب هستند. من شخصا انتظار دارن این خصوصیات رو بشناسند، درک کنند، و حداقل موارد لازم رو براورده کننده. من چند مورد رو که در خودم و در دوستانم دردیم بیان میکنم:

۲-۱-بیشتر برنامه نویسان نیاز به محیط کاری ساکت و بی سرو صدا دارند و بلعکس خیلی ها در سر و صدا زیاد راحت هستند یا خیلی ها در هنگام کار از یک سری آهنگ های راک و …. اونم با صدای بلند گوش دهند.

۲-۲- غالبا برنامه نویسان دارای یک تیک رفتاری هستند. یکی باید سیگار روشن باشه و دود از جلوی چشمونش رد بشه. یکی رو صندلی و میز خاص یا بدون ساختار چیدمانی این وسایل با سلیقه خودش نمیتونه کار کنه، یکی باید روی زمین و یک گوشه کنار دیوار کار کنه .اینها باعث میشه که برنامه نویس نتونه تمرکز پیدا کنه و همیشه احساس میکنه چیزی رو گم کرده.

شاید به نظر خیلی ها این ها بهونه و توجیهی بیش نباشه. اما قبول کنید یا نکنید، اینها یک واقعیت هست. و من انتظار دارم کارفرمایان عزیز بپذیرند. برای اینکه دلیل منطقی و علمی برای این کار بیارم. فقط میتونم بگم که کافیست به دنبال تصاویری از دفاتر گوگل بگردید. اونوقت می تونید ببینید که قول بزرگ نرم افزاری چه نوع محیطی رو فراهم کرده برای برنامه نویسانش تا همیشه بتونه بهترین رو داشته باشه و این یکی از دلایل پیشرفت گوگل هست.

۲-۳- یک برنامه نویس بدلیل کشش و نیاز نوع کارش، فشار زیادی به اعضای بدنیش وارد میکنه، مثل مغز، ستون فقرات، بد خوابی یا کمبود خواب، گرسنگی، خستگی بیش ار حد چشمان به دلیل نگاه کردن مستقیم به مانیتور و پلک نزدن.این فشار ها مخصوصا فشاری که به مغز خود برای تجزیه و تحلیل چند موضوع در ذهنشون انجام میدن باعث میشه که در یک دوره زمانی کوتاه بدن برنامه نویس کم میاره و در یک حالت standBy فرو میره. اینجاست که برنامه نویس نمی تونه مثل همیشه کار کنه و احساس افسردگی و بی حوصلگی میکنند اینجاست که به قول ما برنامه نویس ها میگیم مخش چوش آورده و هر درخواستی برای برنامه نویس بفرستیم با پیام خطا های run time error 200 یا overflow مواجه میشیم. تو این زمان برنامه نویس نیاز داره برای ساعتی یا چند روز فقط کاری دیگری جز کدنویسی انجام دهد. و ترجیحا از محیط کار دور باشه.

برنامه نویسان یکی از محدود افرادی هستند که میتوانند از دو نیم کوره مغزشون استفاده کنند. به این صورت که تا زمانی که بیدارند از یک نیم کره و زمانی که خواب هستند. از نیم کرده دیگه استفاده کنند.

من بارها و بارها این مورد روتجربه کردم. که روی یک موضوع مدتی کار میکنم، با اینکه منطق کد نویسی درست هست اما خروجی درست نیست. و احساس میکنم به بن بست رسیدم در این موقعه سریع میرم می خوابم. بعد از این که بیدار شدم این احساس رو دارم که راه حل یا خود مشکل رو پیدا کردم. و در ادامه کار خیلی سری مشکل رو حل میکنم .در اصل هنور ذهن من درگیر این مسئله هست اما با نیم کره دیگر مغز.

۲-۴- خصوصیات خاص برنامه نویسی(نو فعالیت) و برنامه نویس :
من اعتقاد دارم که یک برنامه نویس نمی بتواند همیشه نمی تواند یک پروژه رو در یک بازه زمانی مثل ساعات اداری ( ۸ ساعت کار در روز) ۸ صبح شروع به کد نویسی کنند و در پایان ساعات اداری در هر کجای که از کار قرار دارد، دست از کار بکشد و فردا از همون نقطه مجدد ادامه دهند.

کارفرمایی عزیز درسته سیستم عامل برنامه نویس ها از تکنولوژی hibernate پشتیبانی میکند اما خود برنامه نویس ها این قبلیبت رو ندارند و نمی توانند اونچیزی که تو ذهنش هست رو hibernate کنند و تشریف ببرند خونه و فردا که اومد سرکار از هموم نقطه ای که بوده ادامه دهنمد.
هر چقدر یک پروژه به صورت علمی و مدیریت شده و فاز به فاز در حال اجرا باشه، گواهی بر این نیست که شروع و پایان برنامه نویسی در ساعات مشخص امکان پذیره هست . گاهی برنامه نویسان در موقعیتی قرار میگیرند که نیاز هست کد نویسی را به صورت یک ضرب و پیوسته ادامه دهند تا به نتیجه برسند. حال این ادامه کار میخواهد در شرک یا منزل و یا در ساعات غیر کاری که هیچ تعهدی به انجام کار در این ساعات برای کارفرما ندارد باشد. اما حساسیت و موقعیت پروژه ایجاب میکنه که پروژه پیوسته انجامن میشه. در حدی غرق در کار شما می شوند که حتی خوردن نهار و شام رو هم فراموش می کنند. و یکباره می فهمند که خورشید طلوع کرده است.

اینحاست که کارفرما یا مدیران باید با شناخت و اعتمادی که به برنامه نویس دارند و به کمک مدیران پروژه که هزینه ها و پیچیدگی ها رو در سیستم تجزیه و تحلیل کرده اند این عمر رو تشخیص بدن که آیا برنامه نویس این مدت زمان را در روند پیشروفت پروژه صرف کرده یا خیر. در اصل برنامه نویس هم به خاطر شما که کارفما هستید و هم خودش این عمل رو انجام مدهد.پس می توانید نرمش بابت تاخیر و غیبت ها به خرج دهید.

۴- یک برنامه نویس هر چه قدر هم تخصص و تجربه داشته باشه، باز نیاز به تحقیق و بروز رسانی خودش داره.(مثل شما انسانیم) . پس کارفرمایان باید این وقت رو در اختیار برنامه نویس قرار دهند تا به جستجو و تحقیق بپردازند .این امر باعث کارایی نیروی کار و همچنین پیشرفت برای هر دو طرف خواهد شد. و می توانند نیروهای خود را در کنفرانس ها و همایش علمی شرکت دهند. (کارفرما : این کار خیلی مزایا برای شما داره. متاسفانه به عنوان برنامه نویس تمی توانم اعلام نم )

برای من پیش اومده که قرار بوده یک پروژه رو فردا تحویل بدم. اما دیدم منابعی که اسکریپت استفاده میکنه خیلی بیش از حد هست. و اگر ۱۰ نفر همزمان از پروژه استفاده کنند. سرور جواب گو نخواهد بود. و از اونجا که پروژه خاصی بود، به همین خاطر دو روز صرف برسی الگوریتم ها و روش ها کردم تا بهترین و بهینه ترین روش رو پیاده سازی کنم. تازه بعد از این ۲ روز مجبور شدم. تغییراتی دیگر هم اعمال کنم تا کل پروژه بهینه تر باشه. کارفرما پولم رو نداد و گفتند به دلیل تاخیر این پرداخت رو جریمه میشه و با فاز بعد به شما پرداخت میشه. اما وفتی سیستم اجرا شد، و زیر تست رفت کارفرما متعجب شد که سیستم های مشابه برای پردازش و محاسبات ۱-۲ روز سایت رو می بندند، اما تو این پروژه انجام شده. نیاز به این کار نبود و محاسبات رو بدون هیچ گونه فشار و به صورت بلادرنگ انجام میداد. بعد از این موضوع معذرت خواهی کردن و و تاخیر در هرینه رو هم جبران کردن.

۵- در شرکت ها پرسنل رو درجه بندی کنید. قرار نیست یک نیرو که تو پشتیبانی هست با یک برنامه نویس از یک نوع حقوق و مزایا برخوردار باشند. حتی در یک گروه مثل برنامه نویسان. برنامه نویسان رو درجه بندی و اولویت بندی کنید. تا این کار باعث بشه برنامه نویس تازه ورود خودش رو نشون بده و برنامه نویسی که اشتباه یا کم کاری کرده از درجه فعلی خلع بشه و نزول پیدا کنه. این کار باعث رقابت میشه.

۶- اگر پرسنل متخصص دارید لطفا در تخصصش استفاده کنید. و با آچار فرانسه اشتباه نگیرید.

۷- در قبول پروژه های جدید،با برنامه نویسان مشارکت و همکفری داشته باشید. تا بتونید اطلاعات کامل از پروژه رو بدست بیارید و از مسائل خاص پروژه مثل پیچیدگی پروژه،زمان بر بودن، امکان پذیر بود با امکانات فوق و در مقابل هزینه های تعیین شده امکان پذیر می باشد یا خیر.

۱۰- برنامه نویس رو در پروژه ها سهام دار کنید. این کار باعث میشه تا من نوعی تمام قدرت و وقت شخصی خودم رو در این پروژه به کار بگیرم. و پروزه رو به صورت بهترین نحو ممکن پیاده سازی کنم.

۱۰- دست از مدرک گرایی (اینجا دارم فریاد می زنم) بردارید. شما اگر به نیروی متخصص و مجرب نیاز دارید چرا نیروی کار ها رو بر اساس مدرک تحصیلی گزینش میکنید.

از تهران یک شرکت تولید کننده پرتال های دولتی یک دعوتنامه جهت همکاری برایم ایمیل کردن و رزومه من رو خواستن. کمتر از ۳ ساعت تماس گرفتن تا وقت تعیین کنند برای مصاحبه حضوری و اعلام کردن که خیلی نیاز به نیروی کار دارند و ۱ نفر دیگه هم در نظر دارند برای همین می خواستن سری مصاحبه رو انجام بدن. ما فردا راس ساعت ۸ در شرکت بودم. هنوز رقبمون نیومده بود. برنامه نویس ارشد ما رو به اتاق کارشون دعوت کردن و شروع به پرسش های مختلف ازCss , HTML , javascript , php5 و معماری ها و تکنولوژی ها و آیا میدونید در HTML5 یا PHP6 به چه سمتی دارند حرکت میکنند و …. و یک پروژه با فریم ورک اختصاصی کارشده بود رو نشون داد و گفت چه اطلاعات می تونی به من بدیید. خوب تو اون زمان من هم ۹۰% جواب دادم جز چندتا سوال که بیشترشون به دلیل نا آشنا بودن اسمی اون ها بود نتونستم جواب بدم. بعد ازشون خواستم تا فرصت دارند این موارد رو توضیح مختصر بدن. ایشون تا اول موضوع رو گفتن من سری ادامش دادم .یک باره پرسیدن. مدرک شما چیه ؟! گفتم فوق دیپلم از آزاد. گفتن پس به خاطر اینه که با استلاخات آشنایی نداری

بعد از ایشون با چندتا پرسنل حقوقی و مالی شرکت صحبت هایی انجام شد. گفتن ۴ ساعت دیگه بیاید شرکت نتجه رو پیگیر بشید. برای جواب برگشتم شرکت کزدیم و متوجه شدیم. که دوست دیگر قبول شده. در راه برگشت گفتم خوب بزار تا اینجا اومدم و یک برنامه نویس خوب رو دیدم ایمیلش شخصیش رو بگیرم. و از تجربیاتشون استفاده کنم. وقتی وارد شدم با یک قیافه عصبانی گفتند. واقعا برای خودم این شرکت، تو متاسفم. گفتم بابا چیزی نشده ، خوب دوستمون از من بهتره بوده. گفتند متاسفانه اینطوری نیست.دلیل فقط داشتن مدرک لیسانس ایشون بوده و من شما رو تائید کردم. و حتی در دفاع از شما گفتم من می خوام با نیروی جدید کار کنم. نه شما .
من اول فکر میکردم خوب شاید ایشون از ما بهترون باشند. اما متوجه شدم که ایشان هم شهرستانی هستند و پارتی بازی هم در کار نبوده